به‌گزارش میراث‌آریا به‌نقل از روابط‌عمومی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی تهران، شهرام شریفی روز یکشنبه 14 اردیبهشت‌ماه 99 گفت: «این گویش با تفاوت اندکی در تلفظ شباهت بسیاری با گویش‌های شهرهای شمیران، کن، سولقان، طالقان و لواسان و تهران قدیم دارد، چنانچه در اشعار شعرای تهران در عهد صفویه می‌توان اشعاری با این لهجه پیدا کرد.»
او افزود: «در حال حاضر می‌توان گفت ارزشمندترین اثر ادبی و تاریخی شهر، گویش دماوندی است. زبان گنج ارزشمندی است که باید آن را برای آیندگان حفظ و حراست کرد، با توجه به روند سریع تغییر و فراموشی زبان اگر اهتمام و توجه کافی به حفظ این میراث ارزشمند نشود، شاید ۵۰ سال آینده دیگر اثری از آن باقی نمانده باشد.»
رئیس اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی شهرستان دماوند خاطرنشان کرد: «راه حفظ زبان در ابتدا، زنده نگه داشتن فرهنگ و آیین‌های کهن است که آمیخته با گویش دماوندی است.»
انتهای پیام/
